Met moeite worstel ik me door de lange dag. De dag die al niet helemaal goed begon, omdat ik wèl op tijd wakker was, maar weer in slaap sukkelde en vervolgens dus later op het werk was dan de bedoeling was. Net zoals ik gisteravond op de bank ik slaap sukkelde en vanavond ook veel te snel toe gaf aan een tukje. Ook niet de bedoeling…
Vandaag is het belang van een pauze op het werk me wel weer duidelijk geworden. Aan één stuk door voor de pc zitten om de deadlines te kunnen halen maakt je niet perse productiever.
In totaal had ik vandaag drie deadlines te halen. Om half 11 was de eerste deadline gehaald. Toen vol gas doorwerken aan project en deadline nummer 2 van de dag. Die was om iets over 4 gehaald. Maar goed ook, want mijn hoofd had er op dat moment al niet zo veel zin meer in. Toen moest deadline 3 gehaald worden, voor mij nog een simpele klus; een verzendbriefje maken.
Maar niet alles wat verzonden moest worden was al klaar. Op zich was dat niet heel erg, maar ik was wel een beetje teleurgesteld. Met de verontschuldiging die ik vervolgens kreeg kon ik dan ook niet zo goed meer omgaan. Mijn beleefdheid had me een beetje in de steek gelaten. En naderhand schaamde ik me natuurlijk voor mijn ietwat botte houding. Er was maar één ding dat ik dacht: wat ben ik blij dat het weekend is!