De wekkerradio begint foute muziek te blèren en de wekker maakt een irritant geluid. Ik probeer de wekker uit te klikken, maar ram ‘m met mijn ongecontroleerde en vermoeide armbeweging van het kastje af. Hoewel de batterij er zo uit kan knikkeren, blijft ie op dat moment zitten… en het klereding blijft kabaal maken. Shit shit shit!
Ik draai me om en ram met mijn elleboog nogal hard tegen de bedrand: AU! Ach er kan nog wel een blauwe plek bij, mijn armen zitten er toch al vol mee. Ik ben te lui om mijn lijf over de bedrand te drukken; na wat zoeken met de linkerarm krijg ik de wekker te pakken en kan ik ‘m uitzetten.
Ik zet de wekker terug op het kastje en kijk naar de tijd: 5 voor 7; jeumig, wat is het vroeg! Ik draai me om naar de wekkerradio en die bevestigd de tijd van de wekker. Tot ergernis van Smokey draai ik me nog een keer om en beland bijna op haar; Smokey springt op en gaat van het bed af. Zij geeft het goede voorbeeld en ik volg.
Wanneer ik aan het ontbijt zit voel ik het al. Hoewel ik op kantoor weer leuke mensen om me heen zal hebben, zie ik niet echt uit naar de lange dag. Een dag die ook nog warm gaat worden. Ik ben nog maar net wakker, maar verlang al weer terug naar de vakantie, naar Oerol, naar Terschelling, maar vooral naar Frankrijk en mijn fietsmaatjes. Ik heb een vakantiekater.