Na het trainingsweekend in Vielsalm zat ik de maandagavond weer op de spinningfiets. Net als de weken daarvoor stelde ik mijn FTW-waarde in op 215 W. Ik was goed uit het weekend gekomen, dat moest toch lukken? Maar ik kwam bedrogen uit; de spinningles ging voor geen meter. De benen waren in no-time verzuurd en de hartslag kreeg ik niet in de hogere zones; een teken van vermoeidheid!
Dus afgelopen week besloten een week sportrust te houden. Een uitermate geschikte week voor een dergelijk besluit, omdat het of regende, of hard waaide, of beide deed. Bovendien had ik een week vol afspraken; privé en voor het werk. Een week sportrust betekende in mijn geval dat ik afgelopen week 0 keer heb gesport en dat terwijl ik normaal gesproken 4-5 keer per week sport. Of ik het heb gemist? Nee dus; dankzij het weer en alle afspraken.
Afgelopen zondag besloot ik dat de sportrustweek voorbij was en heb ik de gewone fiets gepakt voor een ronde door stevige wind. De gewone fiets betekent in mijn geval een hybride fiets van het merk “Ravage” die fietst… en daarmee is alles gezegd. Ik had na 15km al last van het zachte zadel en het ontbreken van een zeemleer tussen billen en zadel. Na 20km kreeg ik bovendien last van de wind. Hoewel ik dacht dat ik de route slim had gekozen, bleek de wind meer westelijk dan zuidwestelijk en heb ik sommige stukken van de route zitten vloeken op die harde bries die me scheef of recht in mijn gezicht blies. Ik moest (of wilde) hard werken om tegen de wind in te komen en bij thuiskomst ben ik dan ook eerst maar eens onder de douche gaan staan, omdat ik volledig doorweekt was van het zweet. Ik weet het; het hoeft niet zo! Kan er niks aan doen; het gaat gewoon zo.
Ik weet niet of ik gister met spinning nog last had van de fietstocht van zondag, maar mijn benen waren in no-time verzuurd. Ik had de FTW op 215W gezet, maar kon maar met moeite het vermogen leveren om in de vierde zone te fietsen (van de 5). Dat baarde me zorgen; waar was mijn power van het trainingsweekend Vielsalm ineens gebleven?! Eén geruststellend puntje was er echter ook; de hartslag liet weer de vertrouwde pieken en dalen zien en had regelmatig rond en zelfs boven het omslagpunt gezeten en zakte daarna weer naar vertrouwde D2-zone. Een teken dat de sportrustweek voor één spiergroep van het lichaam toch wél goed is geweest.
Na de spinning was ik toch wel benieuwd hoe het in het algemeen met mijn vorm, conditie en vermoeidheid is. En daarom heb ik besloten een premium-lidmaatschap te nemen op de site TrainingPeaks. Die site filtert en berekent deze gegevens namelijk uit de data die uit mijn Garmin naar voren komt, waaronder geleverd vermogen en hartslag. En dan krijg je voor je informatie onderstaand grafiekje, met daarin de sportrustweek duidelijk herkenbaar….
