Vanavond zit ik op de spinningfiets en ik voel me een enorm mietje. De meeste renners om me heen werken behoorlijk hard en ik ben maar een beetje aan het peddelen. Oke, niet helemaal dat. Het gevraagde tempo draai ik mee en ook in de klimnummers doe ik de weerstand omhoog, maar mijn hartslag is nooit te veel omhoog gegaan.
Een mietje dus… en dat nu al twee dagen lang.
Maar niet voor niets! Natuurlijk speelt mee dat ik nog steeds herstellend ben van de ontsteking in mijn SI gewricht. Ik had vorige week best veel krachtverlies in mijn linkerbeen en de kracht komt langzaam maar zeker terug. Ook het tintelende gevoel in mijn linkervoet wordt langzaam minder. Om pijn en overbelasting te voorkomen train ik daarom rustig aan.
Daarnaast is het deze week een compensatieweek, want het eerste blok van de wielrentrainingen zit er al weer op. Tijdens deze week train ik wel, maar alleen rustig aan. Na de tempoduurtraining van zaterdag heb ik gister een relatief rustige rit gemaakt door Zuidwest Friesland. En vanavond dus een (erg) rustige spinningtraining.
Ook woensdag en donderdag wil ik weer op de (spinning)fiets zitten en ga ik weer trainen…. als een mietje! En dat is precies zoals het moet.