Wij wielrenners zijn ijdeltuiten. Je kunt er als wielrenner tegenin gaan, maar kom er maar eerlijk voor uit; je wilt er als wielrenner gewoon best wel een beetje goed uitzien. De kleding aan je lijf is (redelijk) nieuw. Het past bij elkaar qua kleur en ook wel een beetje qua stijl. Als het een beetje meezit heb je zelfs een bijpassende helm.
Afgelopen zaterdag tussen 9 en half 10 stapte vrijwel het hele wielerteam van TSF Drachten binnen bij The Sportsclub. Allemaal in de nieuwe tenue. Als een trotse pauw paradeerde renner na renner door de deur met een grote grijns op het gezicht. Het was dan ook wel een mooi plaatje, die nieuwe tenue. Fris. Helder. Duidelijk.
Om 9.30 uur gaan we op weg. Naar de sponsor De Haan Westerhoff, want het mooie tenue moet natuurlijk wel even op de foto. De plaats voor de foto wordt bepaald, de helmen en brillen gaan zo veel mogelijk af en daar staan we. In vol ornaat, te glunderen omdat we ons goed voelen. Het is dan ook een echt plaatje die groep. We vertrekken na een serie individuele foto’s (bedenksel van het moment) voor de training. De fotograaf knipt gewoon door.
Dan begint de reclamerit, euh, eerste training in de nieuwe tenue. Team en sponsor rijden door de regio rond Drachten; het is een prachtig gezicht. Ik keek en zag dat het goed was.
