Hoe warm zou het zijn? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat het hier in Montbrun-les-Bains dik boven de 20 graden is. Misschien loopt het wel tegen de 30 graden. Het is in ieder geval zomer, helemaal zomer. 🙂
De streek van de Ventoux staat erom bekend dat het waait. Terwijl we de heuvels rond de Ventoux beklimmen zijn we blij met deze bries. Het geeft net dat kleine beetje verkoeling dat we nodig hebben.
Nadat we na een warme klim op de top van de col zijn gekomen, komt de afdaling. Tjongejonge, wat een genot. Op het moment dat ik dit schrijf weet ik niet wat voor snelheden ik heb gehaald, maar hard ging het zeker!
Het gebied is vrij rustig, niet te veel verkeer op de weg en ook het aantal wielrenners is laag. Wanneer we met onze ploeg van 12 voorbij komen, zijn we dan ook best wel een bezienswaardigheid. Mensen in de dorpjes kijken ons na en in sommige gevallen worden we aangemoedigd. We fietsen twee mensen op ‘gewone’ fietsen voorbij. “Goedemiddag!”, want ook Nederlanders zijn hier te vinden.
Terwijl we fietsen worden we goed verzorgd door de begeleiding; Robert, Quincy en Petra. Bidons, foto’s en filmpjes maken, van alles doen ze voor ons. Ook de lunch na de tocht wordt snel neergezet, zodat we een lekker hapje kunnen eten. Omdat we toch wel behoorlijk trek hebben, vallen we aan; twee uit Nederland meegenomen broden gaan op. Heerlijk 🙂
Dan de welverdiende duik in het zwembad. Voor een deel van de groep. De andere helft besluit het (ijs)koude water te vermijden en kiest voor een lekkere douche. Het is allemaal goed voor elkaar bij dit appartementencomplex.
We maken ons langzaamaan klaar voor het programma van vanmiddag; een trip naar een Nederlandse wijnboer. Het genieten is voorlopig nog niet voorbij en ook nog niet gewend!
