Regelmatig hoor ik het om me heen: “Beter goed gejat dan slecht bedacht”. Of ook wel “Je moet het wiel niet opnieuw uitvinden”. En waarom zou je ook? Waarom zou je het jezelf moeilijker maken dan het is? Wat anderen al bedacht hebben, moet je gebruiken voor jezelf. Ofwel: van afkijken wordt je slimmer. Tot op zekere hoogte afkijken dus… scholieren en studenten, neem het niet TE letterlijk; spieken is niet altijd hetzelfde als afkijken!
Ik geef toe; ik kijk af. In mijn werk, maar ook voor de wielrentrainingen waar ik in gedoken ben als trainer. Ik ben wel eigenwijs, maar niet dom: Ik ga mijn eigen weg, ben mijn eigen persoon met mijn karakter, maar neem kennis en kunde van anderen mee waar deze van nut is. Wat DE kunst van het afkijken is kan ik je dan ook niet vertellen; dat is voor iedere persoon dus heel verschillend.
Voor het opstellen van het trainingsschema voor de clinic van dit jaar heb ik mijn kunst van het afkijken toegepast. Mijn schema is gebaseerd op het schema van de trainingen van vorig jaar. Voor mijn trainingsschema heb ik vervolgens globaal drie blokken gemaakt, namelijk een blok duur, een blok kracht, interval en herstel en een blok van de periode vlak voor (‘spelen’) en in Frankrijk. Vervolgens heb ik in mijn gedachten gegraven over hoe wij in de afgelopen drie jaar hebben getraind, welke oefeningen we hebben gedaan en deze heb ik in het trainingsschema verwerkt. Dit schema heb ik voorgelegd aan de co-trainer en de trainer van vorig jaar, naar aanleiding daarvan een beetje bijgeschaafd en het was klaar. De slanke versie is naar de groep gestuurd.
Het opstellen van zo een schema is een heel proces, maar vooral ook leerzaam. En dat is mooi, want dan ben ik weer wijzer voor een volgende keer. Als de groep mij tenminste een volgende keer weer wil hebben als trainer…