Ik ben even trainer-af. Nou ja, trainer-af? Dat weet ik nog niet zeker, dat is wat de ploeg ervan vindt… Voorlopig zijn er alleen geen trainingen meer die ik geef. We fietsen nu gewoon op een leuke relaxte manier met elkaar. Vanochtend ook wel heel relaxt trouwens, maar daardoor een prima tochtje.
Toch train ik zelf nog wel. Dit vind ik nodig om mezelf in vorm te houden. Afgelopen dinsdag bijvoorbeeld, toen ben ik een rondje behoorlijk vol gegaan. Heel bewust ben ik alleen gaan fietsen. Het voordeel daarvan is dat je volledig op eigen tempo kunt gaan fietsen. Alles moet je zelf doen; tegenwind, bultjes, wind mee….
Al voor vertrek besloot ik dat ik zo veel mogelijk viaducten volle bak op wilde fietsen met het doel om mijn persoonlijke records op die viaducten te verbreken. Bij vertrek besloot ik waar ik eerst naar toe zou gaan.
Rustig aan beginnen; 26/27 km/uur op de teller. Hé, er staat niet veel wind, dat is fijn. Eerste brug; de Slinger. Vlak voor het begin van de klim voor op het grote blad, achter een tandje zwaarder, staan op de pedalen en gaan! Vol op de pedalen dreunen om zo snel mogelijk te gaan. Het ziet er waarschijnlijk niet echt mooi uit, maar snel gaat het wel.
Zo doe ik het tochtje nog 4 viaducten, telkens voor op het grote blad en zo hard mogelijk trappen. Tussentijds doe ik nog een korte ’tijdrit’ over dik 4 kilometer, waarbij ik de teller gemiddeld boven de 30 km/uur krijg. Later ook nog een stukje staan op de pedalen met voor het grote blad… ook niet langzaam.
Na 40 kilometer druk ik op de ‘lap’knop van mijn Garmin, ik begin met uitfietsen. De gemiddelde snelheid van de ronde tot dan toe zit boven de 29 km/uur gemiddeld. Dat gaat goed!
Hoewel ik de laatste paar kilometer naar huis wat rustiger aan doe, ben ik bij thuiskomst best wel op. Het herstel gaat vrij vlot gelukkig al blijven mijn benen de rest van de avond wat lam.
Wanneer ik mijn Garmin-gegevens op Strava heb gezet en mijn resultaten controleer, kan ik een kleine vreugdekreet niet onderdrukken; vijf viaducten, vijf keer mijn beste tijd verbroken, dus vijf keer een nieuw persoonlijk record. Dit maakt me trots op mezelf en motiveert me om lekker door te trainen; ik ben goed in orde.