“Heeft Nederland nog een kans?” Ik moet even nadenken, maar weet al snel het antwoord. Jazeker wel! Dan moet Duitsland tegen Denemarken winnen en Nederland van Portugal winnen met grote cijfers; 4-1 ofzo. Dan is Duitsland sowieso door en hebben de andere drie landen hetzelfde aantal punten. Nederland wint in dat geval op doelsaldo.
Ja ja mensen, ik heb het een keertje over voetbal! Want er zijn ook wielrenners die naar voetbal kijken, vanavond in ieder geval een stuk of 15. Ook al was de wedstrijd vol pit, eerlijk gezegd kijk ik toch liever naar wielrennen. De ronde van Zwitserland bijvoorbeeld, waar ze door de Alpen knallen. Net als wij op dit moment.
Nu niet! Niet op DIT tijdstip natuurlijk, maar wel eerder vandaag; vanaf een uurtje of 10. De Col du Télégraph was het einddoel, de eerst 70 kilometer en 1000 hoogtemeters staan op de teller.
En lekker gefietst dat we hebben! En lekker afgedaald! Tjongejonge, wat een genot die afdaling. Niet helemaal vol gas helaas, maar het ging alsnog wel rap met snelheden tegen de 60 km/uur. Al beweerde mijn fietsteller dat ik 103 km/uur had gereden… een beetje straf vind ik zelf.
Na dik 4 uren onderweg te zijn geweest, waren we terug bij het hotel, waar een stevig dejeuner ons opwachtte. Een wandeling, lekker zitten in de zon, kletsen, ouwehoeren en maar weer eten. Met als slotstuk de wedstrijd Nederland – Duitsland. Al onze aanmoedigingen ten spijt, zelfs de hoteleigenaresse was in het oranje(!), het mocht weer niet baten. Der Mannschaft was wederom te sterk. Ach… met een beetje geluk…