Zo, de eerste werkdag na mijn vakantie zit er weer op. Een vakantie die iets anders verlopen is dan ik had gehoopt. De vakantie die me wat tegenviel… en met het weer had het niet zo veel te maken. Maar goed, gaan we verder niet meer over zeuren.
De eerste werkdag was vandaag weer en die begon met een mail naar mijn collega’s. Het leek me goed om even te melden dat ik geen stem(geluid) heb en dat ik daarom telefonisch niet bereikbaar was. Telefoon op niet storen en dan los met het doornemen van mails.
Na een vakantie is dat altijd een tijdrovend klusje en het vergt soms een directe actie. Vandaag ook en ik pakte automatisch de telefoon. Ik draaide het nummer en drukte op de groene knop. De telefoon ging een keer over en…
Het besef kwam; dit had geen zin, ik kan mezelf immers niet verstaanbaar maken! Ik hing op nog voordat er iemand aan de lijn kon komen.
Ik had eerder de huisarts al gebeld en zelfs dat was problematisch. Advies van de huisarts was trouwens ook om me stil te houden, zelfs niet te fluisteren. En dat is knap lastig. Helemaal als je ‘even’ iets wilt overleggen met iemand die niet zo goed mail leest. Of ‘even’ wilt bellen met een collega.
Hoewel ik me zo veel mogelijk stil hield vandaag, moest ik vanavond in de supermarkt de cassière antwoorden, toen die vroeg: “Wilt u de bon en zegels?”. Ik antwoorde: “alleen de zegels” en was verrast; hoewel krakerig had mijn stem wel weer volume! Een tekening van verbetering? Ik hoop het oprecht, na vier dagen schor/hees zijn heb ik het daar wel een beetje mee gehad eigenlijk.
The post is brought to you by lekhonee v0.7