Het is toch wel heel bijzonder hoe het menselijk lichaam in elkaar zit. En meer nog; hoe lichaam en geest verbonden zijn. Zit ik mentaal ‘lekker’, dan gaat het fysiek ook goed. En andersom; toen ik de afgelopen weken mentaal moe was, reed ik op de fiets ook geen deuk in een pakje boter.
Afgelopen half jaar heb ik veel en lang gewerkt. Week in, week uit. Daardoor had ik vrijwel geen tijd om de fiets te pakken. Het weer zat ook niet altijd mee namelijk. Indoor trainen lukte ook niet, met uitzondering van een paar buikspieroefeningen en wat yoga.
De balans was afgelopen paar weken echt weg. Dus op het werk gas terugnemen (in overleg uiteraard) en meer tijd voor mezelf pakken. Ik gebruik de vrije dagen daarom zo veel mogelijk om te fietsen. Dat het nu al weer een poos mooi weer is helpt daar zeker bij.
In mijn hoofd is het inmiddels weer (wat) rustiger. Het fietsen is een goed medicijn, of ik dat nu alleen doe of samen met anderen. Ik geniet er weer van en iedere mooie vrije dag heb ik al weer zin in de volgende waarop ik weer één van mijn fietsen kan pakken. Het hoeft niet ver, het hoeft niet hard, als ik maar even kan fietsen!