Een steentje spat weg vanonder mijn achterwiel. Het klinkt heftig, maar bang voor een lekke band ben ik niet. Mijn trapas kraakt in een regelmaat waar je een liedje bij kunt maken. Een deuntje heb ik altijd wel in mijn hoofd en dit gaat mee op het ritme van de cadans van mijn pedalen.
Voor me ligt een smal paadje met schelpen, ernaast een zandspoor. Ik ben nog geen 2 uren onderweg en heb inmiddels de zoveelste onverharde (gravel)strook onder de wielen. De Garmin piept, ik kijk op het scherm; rechtsaf over 150m. Als ik rechtsaf sla ligt er weer een nieuwe gravelstrook voor me. Helemaal goed!
Ik ben een midweek in Lochem om vanuit daar een paar dagen te ‘gravelen’. Mijn Stevens crosser, die ik een paar maanden geleden (tweedehands) heb gekocht, heb ik voorzien van Challenge gravel grinders (in plaats van de noppenbandjes) en vlak voor mijn trip heb ik mijn oude racefietszadel erop gemonteerd. Dat eerste bevalt prima, dat tweede was even een gok. Maar ook weer niet, omdat ik op dat zadel letterlijk duizenden uren heb gezeten. En het bleek een gouden greep; het zat al de gemaakte kilometers prinsheerlijk.
Maandag vroeg in de middag was ik op de plaats van bestemming; Europarcs Resort De Achterhoek. De route van de dag stond klaar in de Garmin en het was nog even wachten op mijn reisgenoten van deze week. Al snel na mijn aankomst kwamen zij ook aan. Kort wat dingen afspreken en dan ieder onze weg zoals afgesproken.
Gelijk de eerste route die ik van gravelrides.cc had gedownload was prachtig. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik even moest wennen aan het grote aantal kilometers offroad op de Stevens. Dat had ik nog niet meegemaakt! Onderweg was er volop landschap, natuur en cultuur(historie) te zien; prachtig!
Omdat ik helemaal de smaak te pakken had heb ik de tweede dag een route van ruim 90km gedaan. De route leidde me naar de omgeving van Deventer en meer door open landerijen met de bijbehorende wind tegen en mee. Iets meer verharding dan de eerste dag ook, maar dat was met deze afstand niet verkeerd.
Nog niet moegefietst en met mooi weer stapte ik de derde dag ook weer op de fiets. Dit keer ging mijn route in zuidelijke richting. Weer een heel ander landschap dan de eerste twee dagen. Toen ik terugkwam was het bezoek van de dag er en zijn we met zijn allen naar Lochem gegaan. Een leuk stadje en als de talrijke terrassen weer open mogen waarschijnlijk ook supergezellig.
Voor de vierde en laatste fietsdag had ik zelf een route gemaakt naar het voorbeeld van de achtkastelenroute. Want kastelen heeft de omgeving van Lochem talrijk! Niet bepaald een armzalig buurtje in het verleden. En hoewel ik heel erg mijn best heb gedaan om alle 8 kastelen op de foto te zetten bleek dat ik aan Het Kiefstkamp gewoon voorbij ben gefietst en de route vergeten ben langs ’t Suideras te loodsen. Dus ook nog twee kastelen gemist… Desondanks een prachtige gevarieerde route!
De vrijdag moesten we ’s ochtend het huisje uit. Maar we wilden niet direct naar huis en omdat het weer nog erg mooi was hebben we een wandeling vanuit Zwiep (net ten oosten van Lochem) gemaakt. Een wandeling die ons onder meer langs de Berkel, kasteel De Cloese en over de Lochemse en Zwiepse Berg leidde. Na ruim 2 uren waren we terug bij de auto en kon de terugreis beginnen.
Helaas weer naar huis, moet ik eerlijk zeggen, want ik was nog lang niet uitgekeken in deze mooie omgeving en had er prima nog een paar dagen kunnen blijven. Al was het om nog meer steentjes van nog niet verkende gravelpaden onder mijn wielen vandaan te horen schieten….