Als je dan een woensdag vrij bent en het is zulk schitterend weer als eergister, dan neem je het er als wielrenner natuurlijk van. Dan pak je je wielen en vlieg je naar buiten voor een mooie ronde. Dat kon ik dus op mijn vrije woensdag ook niet laten en samen met mijn moeder hadden we een rondje gepland vanuit Roden in het Drentse landschap.
Drenthe heet ook wel dé fietsprovincie van Nederland te zijn. Hoewel ik als Friezin daar natuurlijk mijn twijfels bij heb, moet ik toegeven dat het erg mooie fietsen is in het Drentse. Het is ongelooflijk hoeveel verschillende landschappen, schattige dorpen en hunebedden je tegenkomt in een 80 km durend ritje rond Assen.
En andere mensen op rollen. Die zie je ook veel. Veel fietsers uiteraard; gewone, race, mtb en e-bikes. Die laatste groep tot ergernis van de gemiddelde wielrenner zoals ons, omdat de e-bikes redelijk snel kunnen. Als wielrenner moet je serieus moeite doen om ze in te halen. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat lang niet alle fietsers goed werkende oren hebben en – door de snelheid? – vaak redelijk midden op het fietspad fietsen. Maar goed…. ze fietsen, dat is natuurlijk wel oke.
Naast de fietsende medemens hebben we in Drenthe ook enkele andere rollers gezien; namelijk scootmobielen. Oudere mensen of hele oude mensen op scootmobielen met spiegeltjes. Gelukkig maar, want deze rollers hebben vaak niet een hele soepele nek meer en in het spiegeltje zien ze ons – gemiddelde wielrenner – dan in ieder geval tijdig aankomen. De scootmobielers gaan dan ook vaak tijdig aan de kant, helemaal top!
Al met al liep het afgelopen woensdag op rolletjes. Prachtig fietsweer, een mooie route, weinig hindernissen en heerlijk gefietst. Drenthe; de fietsprovincie van Nederland. Nou ja, vooruit dan maar, woensdag wel.