Afgelopen zaterdag was het zo ver; voor het eerst als officieel lid mee met de Grinta zaterdagploeg. Of wat daarvan aanwezig was; Els, Gerben en Grietje. En ik, dus 4 in totaal. Ach, 4 is ook een ploegje en we gingen om iets over half 10 onderweg. Wie de route moest doen… De hoop was op mij gevestigd, omdat ik als enige met Garmin reed en de route hier vast wel op gedownload had. Euh, nee dus. Ik had de route wel bekeken en wist dus wel ongeveer wat de bedoeling was. Oke, ik leid wel.
Gelijk besloten we de route, in verband met de wind ‘om te klappen’; oftewel in tegengestelde richting te rijden. Mijn “navigatiesysteem” komt er dan ook nog wel uit, dus geen probleem. Richting Rottevalle dan. Shit…. een donkergrijze lucht! Even overleggen; we zijn nog maar amper onderweg, maar gaan de route aanpassen om te proberen te bui te ontwijken. Gelijk ook een verkorting van de route, omdat we Eastermar rechts laten liggen en linea recta naar De Tike fietsen. Helaas lukt het niet helemaal om de bui te ontwijken en krijgen we wat spetters, maar het grootste deel blijft ons bespaard.
Van De Tike binnendoor naar Garyp. Ik mis een afslagje en besef het op het moment dat we er net voorbij zijn. Gebeurt me daar trouwens wel vaker. Gewoon niet vertellen en net doen of het precies de bedoeling is dat je daar heen fietst waar je heen fietst. Geen kip die in de gaten heeft dat de route net even anders loopt dan op papier. Gelukkig ben ik goed bekend in dit gebied en weet ik dat deze alternatieve route ook wel naar Garyp leidt.
Bij De Tike pakken we de route weer op naar Grou. Een straffe wind blaast tegen, maar het is droog en zelfs het zonnetje schijnt nu. Als je dan even een waaier maakt en die wat laat rouleren, is het fietsen met dit weer lekker werk. Vlak voor Grou toch maar weer even overleg; willen we de aquaducten doen of gaan we er omheen? We hoeven er niet lang over na te denken; niet te zwaar maken vandaag, dus om de aquaducten heen.
Jirnsum, de brug bij Oude Schouw en naar Akkrum. Dan eindelijk wind mee! Helaas blaast die wind de donkergrijze lucht die al een poosje dreigde, ook heel snel naar ons toe en vlak na Nes (bij Akkrum) dendert de hagel op onze helmen. Wel blij dat we die op hebben trouwens, scheelt hoofdpijn. Dan is het heel kort droog en bij Goëngahuizen gaat het regenen en wordt het niet meer droog.
Mijn wintertenue van het wielrenteam Dokkum-Burgum van dit jaar heeft me tot dat moment goed droog en warm gehouden, maar met de regen die in het laatste stuk valt lukt het niet meer. De kleding is nu van buiten en binnen nat. Vanaf De Veenhoop blaast de wind dan wel in de rug, maar door de natte kleding worden we koud. Het echte doorbikkelen is begonnen; op de tanden bijten en doortrappen!
Ik zwaai de andere drie vlak voor Drachten gedag (komen alle drie uit Beetsterzwaag) en fiets zo snel mogelijk door naar huis. Na thuiskomst alle natte kleding in de wasmachine om te centrifugeren en ik sta in no-time onder de douche. De kou zit diep in mijn lijf en het is nu belangrijk om eerst goed warm te worden. Het interne motortje kan daarna wel weer aangezwengeld worden met wat eten.
Hoewel de kou me (blijkt nu nog) stevig in mijn lijf is gaan zitten, was het tochtje zelf niet zwaar. Bovendien heb ik me goed vermaakt met het gezelschap waar ik mee fietste. Op naar de volgende!