Al een paar jaar doe ik braaf mee aan de onderzoeken van Radar. Je krijgt dan een mailtje met een link naar een test. Vorige week zat er weer één in mijn inbox, dit keer met de titel winterdip/-depressie.
In de volle overtuiging dat ik hier geen last van heb vulde ik de enquête in. Een dergelijke enquête duurt nooit lang als je ergens geen last van hebt. Al snel kwam ik echter tot de ontdekking dat ik wel degelijk onder de ‘dip/depressie’ groep val. De vragen hielden namelijk maar niet op.
Ik werd doorgezaagd over dingen waar je wel eens last van hebt in de winter. Ja, veel slaap nodig hebben hoort daar bij. En ’s ochtends moeilijk uit bed komen komt bij mij ook voor. Volgende puntje “vermoeid zijn”: check. Tot slot komen ook de concentratieproblemen bij mij wel eens voor. Heb ik dan toch last van de winterdip? Of is het eigenlijk allemaal een heel logisch gevolg van elkaar? Hmmm…
Gelukkig gaat de enquête verder met dingen die bij mij goed helpen om een dip/depressie te bestrijden. Ook hier weer verschillende mogelijkheden. Ik denk even goed na en besef dat er één remedie tegen een dip/depressie bij mij ver boven de rest uit torent; ‘buiten zijn en sporten/bewegen’.
En juist dat mis ik de laatste weekenden nogal eens. Want telkens in het weekend is het zeikweer. Letterlijk dus. In ieder geval niet heel motiverend weer om op de fiets te stappen. Dus fiets ik door de week in de pauzes, in plaats van wandelen. Even een half uurtje op de pedalen tijdens de pauze. Even een half uurtje letterlijk met de neus in de frisse wind. En regen…. dan wel ja. Fietsen; een prima herfstpreventie tegen een mogelijke winterdip (Geen depressie, daarvoor ben ik namelijk sowieso te positief ingesteld).