Twee jonge mannen, nog maar net 18 geweest gok ik, of misschien nog niet eens. Eerstejaars studenten wellicht, die zich, ondanks hun gladde wangen, al heel wat voelen. Ze zitten in de dubbele bankje van de trein. Niet naast elkaar. Tegenover mij zit een lange wat slungelige jongen. Of zitten?! Als hij nog een paar centimeter verder met zijn billen van het bankje schuift zit hij ernaast. Of ervoor, het is maar hoe je het noemt. Op 3 stoelen links van me zit zijn vriend.
Beide mannen hebben de mobiele telefoon voor zich, druk tikkend. De oordopjes in de oren met ongetwijfeld de nieuwste muziek via Spotify. Ik zie hun steelse blikken naar elkaar en naar de buren om hen heen. En ondertussen glimlachen of hardop lachen. Ze hebben waarschijnlijk contact met elkaar via Whatsapp, want er wordt druk op de telefoons getrommeld. Ze maken daarbij blijkbaar de leukste geintjes, zoals net ontgroeide pubers dat kunnen. Niemand die hun lol snapt.
De lange tegenover me kijkt continu over zijn rechterschouder naar de stiltecoupe. Vanuit die coupe is ook al eerder een meisje erbij komen zitten die ook duidelijk bekend is met de heren. De lange kijkt weer om naar de stiltecoupe. Zit daar nog een maat van hen die ook meedoet in de conversatie en vertelt over de treinreizigers die rondom hem zitten?
In Steenwijk stapt nog een maat van de heren binnen die even op de hoogte wordt gebracht van wat er allemaal tussen de mannen besproken is. Een korte blik naar het meisje rechts, een lach, een knipoog en een duim omhoog naar zijn buurman. Ik denk dat ik weet dat in de appgroep geouwehoerd is over het overbuurmeisje van één van de jongens. Ik vind dat soort dingen bijzonder kinderachtig en hoop maar dat de persoon in kwestie het niet in de gaten heeft of er in ieder geval geen last van heeft.
De Whatsapp conversatie is voorbij, de mannen gaan gewoon met elkaar praten. De lange tegenover mij heeft nog een jongensstem. Ook de twee andere stemmen klinken nog erg jong. Ik stel mijn mening bij. Dit zijn geen jonge mannen, bij deze jongens stroomt het puberale bloed nog flink door de aderen. Volwassen worden doen ze hoop ik in de komende jaren nog wel. Dat verklaart hun gedrag.