Als je dan een zaterdagmorgen niks te doen hebt en je zoekt een leuke bezigheid om de tijd mee te gaan doden… ga fietsen! Toch wel opvallend hoeveel mensen het wielrennen gebruiken om de tijd te doden.
Vanuit Happy Life 35 in Burgum vertrok zo een clubje mensen tegen de (harde) wind in, in westelijke richting naar Leeuwarden. Zo gek zijn ze, die mensen die de tijd doden met een rondje fietsen, dat ze met windkracht 5 uit het noordwesten juist in die richting gaan fietsen. Alles voor het goede doel; het halen van de top van de Izoard in juni van dit jaar. Of om op topniveau de zomervakantie in te gaan, want dat is natuurlijk ook een prachtig doel.
Het was maar een kippeneindje naar het doel van de dag, de rit tussen Burgum en het tijdritcircuit achter Suwâld nam geen tijd in beslag. Meer tijd om te doden dus! Oke, dan eerst maar een rondje om het circuit te verkennen…. en uit te vogelen waar het stuk tegenwind zat en waar je wind mee krijgt. Die noordwestenwind, wat een geluk! Van de (bijna) 10 kilometer éénderde tegen, tweederde mee 🙂
En dan wordt het tijd om los te gaan, de eerste tijdrijders worden ‘weggeschoten’. Heel profi houdt B. de renners vast terwijl zij zitten te bibberen op de fiets. Of dat de zenuwen zijn of toch de frisse temperatuur kan ik niet zeggen. De frisse wind was een feit, de zenuwen kan ik me voorstellen, omdat vrijwel iedereen voor het eerst een tijdrit reed deze zaterdag.
Met B. rijd ik naar het finishpunt en we wachten – al babbelend – op de eerste renners die binnenkomen. Ik doe een voorspelling en deze komt wonderbaarlijk uit. En dat betekent dat de renners in ieder geval 2-3 minuten sneller fietsen op het circuit dan ik van tevoren had ingeschat! Helemaal fantastisch.
Wel jammer dat de tijdrit zo snel voorbij is, weer tijd óver om te doden deze zaterdag… al bleek dat “óver” uiteindelijk (door een ‘meetfoutje’ van mij) een kleine halve minuut minder dan doorgegeven. Och, is het weer een extra halve minuut om te verbeteren in de tweede tijdrit (juni) dit jaar. Die krijgen ze cadeau.