Een relatie kan alleen maar goed slagen als het tussen beide partijen goed klikt. En als je dan een relatie aan het opbouwen bent, dan moet je eraan blijven werken. Soms gaat de relatie vanzelf, soms is een kleine actie voldoende en soms moet je er hard aan werken. Blijft het niet zo goed klikken of wil je gewoon een hele goede start maken, dan haal je er een relatietherapeut bij.
Als relatietherapeut ben ik met de renners van m’n team aan het werk. Dit om hun relatie beter te maken. Die met hun fiets bedoel ik dan. De achtergrond van de renners en hun fietsen is verschillend. Sommigen hebben al een langere relatie, sommigen nog maar heel kort. Voor de één is de relatie nog wat platonisch en zelfs nog onwennig, voor de ander is het liefde op het eerste gezicht geweest. Maar voor allen geldt; er is in ieder geval een klik.
Dat het klikt blijkt meestal al direct bij het begin van een therapiesessie. Nadat de fiets als een echte partner aan de hand meegenomen is naar het startpunt en de renners en hun partners mijn therapeutische verhaaltje hebben aangehoord, is het tijd om te gaan werken.
De renners gaan zitten op het zadel en op dat moment merk je al dat het tussen renner en fiets klikt. Eerst de linkervoet met het linkerpedaal en dan de rechtervoet met het rechter. Of vice versa natuurlijk, want ook dat is mogelijk. De klik tussen de linkervoet en het rechterpedaal is iets minder en hetzelfde geldt voor de combinatie van de rechtervoet en het linkerpedaal. Hiervoor heb ik nog geen goede therapie kunnen bedenken. Wie weet komt dat nog een keer.
Dan de therapiesessie zelf. Ook hier laten renners en fiets zien dat het tussen hen klikt. De achterste derailleur verschuift braaf, door de goede relatie tussen de rechterhand van de renner en de versnelling. Klikt de lange handle, dan gaat de derailleur braaf naar links. Klikt de korte handle, dan verschuift de derailleur weer naar rechts. Om de relatie tussen renners en versnelling goed te houden heb ik voor hen een ezelsbruggetje bedacht, namelijk: Lang = Lichter. Kort is dan dus automatisch zwaarder. Wel heel jammer is dat dit ezelsbruggetje bij de voorste derailleur niet werkt, maar ook daar verzin ik vast wel een therapeutisch ezelsbruggetje voor.
Als therapeut heb ik de relatie tussen de renners en hun fietsen vandaag op de proef gesteld. Ze hebben er hard aan gewerkt. De relatie is vandaag verbeterd, maar we zijn er nog niet. Nog lang niet. Meer therapie is nodig en we gaan hier in de komende weken verder aan werken. De klik tussen renners en hun fiets wordt beter en de relatie versterkt, tot deze in juni optimaal is. Want dan wordt deze op de proef gesteld… heel heftig.