Wij Nederlanders houden nog steeds van het land; Frankrijk. Als vakantieland dan, wij gaan er nog steeds massaal naar toe iedere zomer en winter. Maar de Fransen zelf, die zijn minder leuk. Tenminste, dat is het stigma wat nog steeds heerst.
Ergens begrijp ik het wel. Vooral in de hele toeristische streken van Frankrijk is het soms net of de Fransen de Nederlandse toerist liever zien gaan dan komen. Waar komt het vandaan? Zijn wij Nederlanders zo lastig als toerist? Of zijn we gewoon rotzakken omdat we houden van een drankje anders dan de Franse wijn? Is het dat we de Franse taal zo verhipte moeilijk vinden en ons, ook in Frankrijk, liever uiten in het Engels, Duits of Nederlands? Ik weet het werkelijk niet.
Wel weet ik dat ik in de afgelopen vakantie een ander beeld heb gekregen van de Fransen. Ik heb de Fransen ervaren als vriendelijke, gastvrije, hulpvaardige, Frans-/Engels-/Duitssprekende mensen die bereid zijn zich de sloffen onder de voeten vandaan te lopen om je van dienst te zijn. Geen wanklank van mij over de Fransen in de Vogezen/Elzas!
Misschien komt deze gastvrijheid wel omdat dit deel van Frankrijk nog geen massa-toerisme kent, zoals dit aan de Atlantische kust of in de Alpen al wel het geval is. Misschien komt het ook wel omdat deze hoek van Frankrijk sowieso al grotendeels tweetalig is, doordat een groot deel Duits grondgebied is geweest.
Ik ken de reden niet en eigenlijk hoef ik dat ook niet te weten. Wat ik wèl weet is dat ik terug ga komen in deze streek van Frankrijk.
Vanwege de leuke steden.
Vanwege de mooie natuur.
Vanwege het fantastische fietsgebied met gevarieerde klimmen.
En vanwege de vriendelijke Fransen.