Lang was het ver van mijn bed; IS of ISIS. Maar vandaag kwam het dan toch wel heel dicht bij in Brussel. Eerst lees ik het bericht dat België voor Brussel een veiligheidsniveau 4 heeft ingesteld. “Wat overdreven”, zeg ik tegen mijn collega’s. Maar dan meldt mijn NOS-app op de telefoon dat er een explosie is geweest op vliegveld Zaventem. Nieuwsgierig als ik ben, zet ik nu.nl aan op internet.
Dikke hel in Brussel!
Niet alleen een explosie bij Zaventem, ook een aanslag bij metrostation Maelbeek en al snel ook berichten over veel gewonden en doden bij beide explosies. Ik zet radio 1 aan en luister naar alle berichtgeving van de NOS en de meningen van verschillende politici. En terwijl ik luister het bericht van weer een explosie. Het nieuws houdt me aan radio 1 gekluisterd.
Meestal ben ik niet zo snel onder de indruk van dergelijk nieuws. Natuurlijk vind ik de aanslagen die plaatsvonden in onder andere Parijs en Istanbul verschrikkelijk. Ik kan er niet bij dat mensen elkaar dit aandoen. Maar het voelde ver weg en dan vergeet je snel.
Brussel voelt anders. Dat ligt zo een beetje om de hoek. De Belgen zijn onze goede zuiderburen. Tijdens de persconferentie wordt Nederlands gesproken. En dat maakt het dichtbij…. heel dichtbij… angstwekkend dichtbij.