De periode tussen kerst en oud-en-nieuw is dé tijd van het terugkijken en van de lijstjes. Lijstjes met muziek van de afgelopen 2000 jaar. Lijstjes met nieuwsfeiten en -fabels. Lijstjes met mensen die ons dit jaar ontvallen zijn. Lijstjes met persoonlijke fietsmemories. Op zich ben ik niet zo van de lijstjes en terugblikken rond oud-en-nieuw, maar die laatste… die vind ik wel leuk, daar ga ik hier aan meedoen.
Want 2015 was voor mij op het fietsgebied nogal een roerig jaar. Net als de rest van het jaar voor mij roerig was, maar dat is een ander verhaal 🙂
Na een rustige eerste maand van het jaar begon het fietsjaar voor mij echt in februari; de trainingen voor het nieuwe wielrenseizoen. Niet alleen had ik een bijna volledig nieuwe groep renners. Ook gaf ik toen mijn eerste indoorwielrentraining; mijn debuut als instructeur op de spinningfiets. Spannend was het, maar het begon te lopen met de groep. De groep werd steeds meer vertrouwd en eigen.
Een volgende grote stap in het fietsjaar was absoluut de start van de NTFU opleiding voor wielrentrainer 3 in maart. Wat werd er van me verwacht? Hoe moest ik het allemaal aanpakken? Hoe kon ik het allemaal plannen en goed afronden? Een traject van ruim een half jaar theorie en praktijk oefenen was begonnen!
Maar er waren ook minder lastige dingen. Zo heb ik in de maanden april en mei heerlijk kunnen trainen met de ploeg, vrienden, familie en collega’s. De trainingen brachten met van Noord-Groningen naar de Posbank en zelfs Tecklenburg in Duitsland. Maar natuurlijk reed ik ook weer de Princenhoftocht, de Elfmerentocht en de Elfstedentocht in het altijd mooie Friesland. Ik brak nieuwe snelheidsrecords en genoot ondertussen van de prachtige omgeving.
In juni was het tijd voor de reis naar Frankrijk, die we samen met het wielrenteam van Dokkum ondernamen. Tijdens de reis hebben we vanaf de fiets kunnen genieten van de mooie omgeving, het mooie weer en van elkaars gezelligheid en lol. Een vakantie die we niet snel meer vergeten. En natuurlijk de beklimming van de Grand Ballon die iedereen boven mijn verwachting snel op reed.
In de zomermaanden gaat het wielrennen bij mij volop door, de ATB hangt onaangetast in de schuur. Het weer is veel te mooi om op de ATB te gaan zitten. Op 2 augustus maak ik een rondje om het Lauwersmeer. Niet te veel wind en een prettige temperatuur maken dat ik met veel plezier fiets. Tot in Lauwersoog… daar krijg ik een (eenzijdig) ongeluk met als resultaat een gebroken been en verrekte enkelbanden. Gelukkig kort in het gips maar ik mist het wielrennen tijdens de opvolgende weken vreselijk, helemaal omdat augustus nog prachtig fietsweer geeft.
Op tijd ben ik herstelt voor het afsluitende wielrenweekend in oktober. De uitgangsplaats is Mechelen in Zuid-Limburg en met een grote afvaardiging van de ploegen uit Drachten en Dokkum maken we de nodige kilometers en hoogtemeters. Uiteraard weer met de nodige gezelligheid en lol.
Ondertussen is mijn opleiding en de daarbij horende theorie- en praktijkoefening gewoon doorgegaan. Op 31 oktober is het dan eindelijk zo ver; de portfolio is ingeleverd en nu is de dag van de proeve van bekwaamheid (eindexamen praktijk). De training die ik moet geven gaat goed en ik haal het praktijkdeel met vlag en wimpel. Na een kleine aanpassing aan het portfolio krijg ik eind november het bericht dat ik helemaal geslaagd ben. Op 6 december krijg ik mijn diploma in handen: ik ben nu een wielrentrainer voor de NTFU!
Een rugblessure zorgde in de maanden november en december voor het nodige ongemak op de fiets. Ik ben het daarom rustiger aan gaan doen op de fiets (minder intensief trainen) en heb oefeningen gedaan. Het hielp! De rugblessure is inmiddels weer grotendeels weg.
Ondertussen bereid ik het nieuwe wegseizoen voor en peddel ik rustig het jaar 2015 uit. In de afgelopen dagen op de racefiets, de ATB en de spinningfiets.
Wat heb ik toch een fantastische hobby!