Het is zaterdagmiddag en ik zit op de fiets voor de laatste opleidingsdag in Ede. Nog vier weken en dan hebben we het eindexamen. Dit is een generale repetitie.
Op deze laatste dag geeft ieder opleidingslid een training van een half uur. Ik heb het spits afgebeten met een technische training. Een moeilijke technische training. Zo moeilijk dat ikzelf bij het voordoen van de tweede oefening nogal ongelukkig van mijn fiets knikker. Baf, zo op mijn muil. Een afdruk van mijn stuur in mijn linkerdij, de linkerenkel dik en pijnlijk van de plotselinge beweging uit het pedaal en het stuur van mijn racefiets verbogen. Vlak na mijn val drie bezorgde gezichten boven me die me overeind helpen.
Crap. Au. Maar ik wil wel door met de training. Ik strompel dus met de fiets aan de hand weer naar de plaats waar ik stond. Gelukkig kon iemand de oefening goed voordoen en de renners konden deze alsnog goed uitvoeren. Vlak voor het laatste onderdeel van de training was het half uur al weer voorbij. Dat ging sneller dan verwacht, even onthouden voor het eindexamen!
De nabespreking met de instructeur. Al fietsend. Nog wel wat verbeterpunten. Dat had ik niet anders verwacht. Ik stelde hem gelijk gerust; Nee, deze training was niet mijn eindexamentraining, dit was gewoon een probeersel. Dat is in ieder geval goed.
Na de beoordeling heb ik het stuur recht gezet, de stuurbuis is verbogen, niks aan te doen. Gelukkig kon ik er nog wel mee fietsen en de rest van de trainingen (nog 7×30 minuten, non-stop) meedoen. Mijn enkel was pijnlijk en met één van de training heb ik een aangepaste training gedaan (niet staand, maar zittend sprinten).
Het portfolio is ingeleverd, maar ik twijfel of het wel goed genoeg is. Nu moet ik gaan bedenken welke training ik met het eindexamen wil geven. Ga ik voor een leerdoel? Ga ik voor een trainingsdoel? En welke van de trainingen van het voorseizoen wordt het dan? Hoe dan ook; op naar de (goede?) finale!