Ik had geen afspraak gemaakt en loop mijn familie mis. Ja, dat krijg je dan. Dus beland ik, voor de tweede dag achtereen in een restaurant. Ditmaal een Chinees-Indisch restaurant. Ik wil een beetje snel en goed voedzaam eten. Ik ben vroeg, er zitten nog weinig mensen.
Na een kwartier komen een echtpaar en hun moeder binnen. Een echt oud vrouwtje, die met behulp van de rollator op haar plaats wordt gezet. Het gesprek begint. Of beter, de moeder houdt verhaal… in het Fries. Die heeft dit meegemaakt, die is verhuisd daarheen, zij maakte toen dit mee en hij dat. Na een kwartier weet ik hoe de familie in elkaar steekt.
Dan komt er nog een echtpaar met oudere moeder binnen. Is het neem-je-moeder-mee-naar-de-Chinees-dag ofzo? Ze zijn wat luidruchtiger en het gaat in het stads, ook wel Liwwarders genoemd hier. Het verhaal begint over het ziekenhuisbezoek van de dochter en gaat verder over alle buren van het vrouwtje. Hierbij leer ik de buurt kennen. Die heeft dit, die heeft dat. Het verhaal gaat halverwege in het Fries over, dus geen stadse van oorsprong.
De verhalen om me heen gaan verder en de muziek blijft door de speakers pingelen. Ik hoor flarden van alles, maar pik het niet echt meer op. Nog een bakje koffie en dan begint het heilig avondje; Sinterklaas komt en heeft ook iets voor ons meegenomen. Denk ik. We zien het wel.