Eric Cartman. Je weet wel dat dikkerdje uit South Park. Je weet wel, die animatieserie. Nee? Zegt je niks? Even op Youtube kijken, dan vind je genoeg filmpjes.
Eric Cartman, ook wel Cartman of Fat-ass genoemd door zijn vrienden, is een verwend manneke. Hij doet wat hij wil, doet wat hij denkt dat het beste is en doet dat over de hoofden van zijn vriendjes. Zijn vriendjes die – van alles wat bij hem mis gaat – de schuld krijgen.
Eric is een first-grader, een jongetje van zo een 6 tot 8 jaar. Hij woont bij zijn alleenstaande moeder. Cartman is enig kind en wordt door zijn moeder hopeloos verwend. Hij bespeelt zijn moeder door heel zielig te gaan doen op momenten dat hij medelijden wil. Hij kan ook hopeloos zeuren wanneer hij zijn zin niet krijgt en gooit er dan een zeurderig “But mom” uit en dan alsnog zijn zin krijgt:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=V92tFAFvgEE]
Cartman was als peuterpuber vast zo een mannetje dat heel hard ging stampen en jammeren als zijn moeder in de winkel niet zijn favoriete snoep wilde kopen. Bij de gewone peuterpubers gaat die tijd over, bij Cartman is deze gebleven.
Sommige volwassenen zijn net als Eric Cartman. Van die mensen die heel erg gaan zeuren en wijzen naar de ander op het moment dat dingen niet lopen zoals zij hadden gewild. Van die mensen die dingen niet op een volwassen manier kunnen uitspreken. Van die mensen denk ik dat ze eigenlijk heel erg sneu zijn…