Folklore.
Het is een enigszins ouderwets woord, maar aan de andere kant ook weer heel erg van deze tijd. Want op sommige dagen van het jaar is Nederland weer een en al folklore. Vandaag is zo een dag.
Gister bel ik met mijn nicht en mijn achterneefje wil ook even met mij praten. Hij wordt 4 in mei. Dus ik praat even met hem en vraag of hij ook naar de intocht gaat kijken vandaag. Een duidelijk antwoord komt er niet, maar ik geloof wel dat ze de intocht bekijken.
Vroeger was dat bij ons thuis altijd een dag vol traditie. Al in de ochtend begon ik nerveus te worden. Dan keek ik op de klok en telde de uren en minuten af tot het zover was. Ondertussen maakte mijn moeder snert in een grote pan. Voor mij werden gebakken aardappeltjes klaar gemaakt, ik lust geen snert.
Rond half twaalf mocht de televisie aan, we zaten er alle drie helemaal klaar voor. Om 12 uur begon de uitzending. De pan snert kwam op de tafel; we mochten bij de tv eten! En dan kijken naar Sinterklaas en zijn zwarte pieten. Geen moment weken we van de tv, want stel je voor dat je wat zou missen.
Nu is het anders. Ik moest er op twitter op geattendeerd worden dat de intocht al begonnen was, door de opmerking: “#Sinterklaas en #intocht zijn trending topic!”. Oh ja, de intocht! Die was op dat moment al drie kwartier aan de gang, kwart voor 1 zat ik voor de tv. De gebakken aardappeltjes zijn vervangen door boterhammen met pindakaas en gebakken ei.
Ik kijk en zie iets dat ik nog niet eerder heb gezien. De intocht van Sinterklaas is net de wandeling van de koningin tijdens Koninginnedag. Er is echter ook een groot verschil: Sinterklaas brengt altijd goed nieuws! Dank Sint voor het in stand houden van deze prachtige traditie… tot snel in Oenkerk, IJlst en Drachten!