De tv aan, ik zit op de bank en naast me een tafeltje waar mijn boterhammen en beker karnemelk staan. De benen languit op de hocker en op mijn linkerknie een ijscompres. Langzaam voel ik de kou in mijn linkerknie trekken.
Het ijs is helaas hard nodig, de intensieve intervaltraining van vandaag was niet heel vriendelijk voor mijn knie. Daar komt bij dat ik dit weekend aangewezen ben op de fiets. De auto laat bij het remmen een metaal-op-metaalgeluid horen en ik vermoed dat de remmen een behandeling moeten krijgen. Met een auto waarvan ik niet zeker weet of de remmen wel goed zijn rij ik liever niet. Al heb ik over de werking tot nu toe niet te klagen, volgens mij doen ze het nog wel goed. Maandag kan de auto gelukkig al direct naar de garage.
Maar goed, ik ben dus aangewezen op de fiets vandaag. En eigenlijk ben ik daar niet zo rouwig om, want het is fantastisch fietsweer! De lente is volop begonnen en de zon en wind werken daar goed aan mee. Het enige jammere is dat ik niet naar de familie in IJlst en op fietsschoenenjacht naar Harkstede kan, wat ik wel graag wilde.
Ach, die schoenen, dat is ook weer niet echt een moeten, dat kan op zich ook nog wel even wachten. De ATB-schoenen waar ik nu mee op de racefiets rijd doen het ook nog prima. Morgen ga ik gewoon weer op de racefiets de wereld uit. Lekker rustig aan uiteraard, om de spieren te ontgiften en mijn knie niet weer een opdonder te geven. Ik heb er nu al zin in!