een visie

Dinges, de hoe-heet-het

Jemigdepemig, heb ik dat weer! Ik zou even het slot van de achterdeur fixen, deze is namelijk al een poosje naar zijn grootjes. Nu had ik daarvoor al eens eerder een poging gedaan, maar die heb ik vanwege verroeste schroeven niet doorgezet. Vanochtend zette ik wel door.

Dat ging tot het moment dat ik de …. hoe heten die dingen ook al weer, dat waarmee je de deur open doet. Dat wat je naar beneden drukt zodat het gevalletje vanuit de deurpost de deur in gedrukt wordt. Pfoe, ook dat staat mijn brein me al niet meer toe om te onthouden. Dat kan er ook nog wel bij!
Hoe dan ook, het ging prima totdat die ‘dingessen’ eraf moesten. Toen bleek het pinnetje niet uit de dinges te willen. Na een poging of 5 hield ik het voor gezien.

’s Middags kwamen mijn ouders langs en ook die deden een poging of wat. Zonder succes. We besloten een eind te gaan wandelen in de bossen van Beetsterzwaag en ik draaide de achterdeur op slot. Na de wandeling kwamen we terug en ik zou de achterdeur weer even van slot doen. Helaas wilde de sleutel niet verder, hij blokkeerde. Na drie pogingen had ik het helemaal gehad met de achterdeur, wat een rotding! Het voordeel is dat de deur goed in het slot zit… maar dat is dan ook het enige voordeel.

Vanavond heb ik uit pure frustratie gekeken naar nieuwe achterdeuren, maar de goedkoopste zijn al bijna €300! Dat wordt dus wat mij betreft ook niks. Dan gaan andere dingen voor. Nu moet ik zien dat het probleem opgelost wordt. Maar hoe?! Ik heb werkelijk waar geen idee… ik ken geen mannetjes die dit kunnen fixen. Iemand een idee?!

Ohja, het gaat dus over de ‘deurklink’. Mijn brein geeft me ineens weer antwoord. #vakantiemodus 🙂

The post is brought to you by lekhonee v0.7

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *