“Er gaat niets boven Groningen”… Wat een onzin is dat! Tuurlijk, de stad Groningen is mooi en je kunt er ontzettend leuk shoppen. En natuurlijk is het er gezellig en leeft het (vooral door alle studenten). Ja, je kunt niet om alle historische gebouwen heen.
Maar dat wat boven Groningen ligt is minstens zo mooi! Mijn moeder en ik zijn tijdens onze fietstocht van IJlst naar Delfzijl, bij Dokkum om, erachter gekomen dat het Groninger ommeland best mooi is. Deze fietstocht, op de ‘gewone’ fiets, leidde ons in twee dagen naar Delfzijl.
De eerste dag via Slachtedyk, Bildtdijken en elfstedenroute naar Dokkum. Hoewel het nogal miezerregende en we behoorlijk nat werden, was het met zijwind en de wind in de rug niet zo erg. Het laatste stukje vanaf Holwerd naar Dokkum was helaas pal tegen… zowel de wind als de regen. Op het moment dat we Dokkum hadden bereikt werd het gelukkig droog.
We besloten er te overnachten en hebben een hotelletje gevonden. Voordat we gingen eten hebben we rondgewandeld door de stad en voor het eerst de Bonifatiusbron en -kapel gezien. Wel apart als je bedenkt dat we 6 jaar in de buurt van deze stad woonden. We hebben heerlijk gegeten in de Posthoorn en zaten ’s avonds gezellig in de bruine kroeg onder ons hotel.
De trip van Dokkum naar Delfzijl was mooi. Niet alleen qua weer, maar ook de omgeving was verrassend. Die dag begon langs het Dokkumer Diep en langs dorpen als Engwierum, waar we vroeger hadden gewoond. Herinneringen van vroeger kwamen volop boven. We fietsten zuidelijk langs het Lauwersmeergebied verder, pal voor de wind en de snelheid ging omhoog naar 30 km/uur!
Vanaf Zoutkamp leidde de route onder andere naar Winsum, Middelstum, Usquert en Appingedam. De historie van die plaatsjes verraste ons nogal, maar dat is alleen maar leuk. Ook het landschap waar we doorheen gingen had een rijke (of juist niet) historie, die van de huizen en boerderijen afstraalde.
200 Kilometer van IJlst, belanden we uiteindelijk in Delfzijl, helaas een echte domper. Wat een verschrikkelijk saai en lelijk dorp. We aten in ’t Lokaal en hadden het idee dat we meteen in het meest historische pand van Delfzijl gevonden hadden. Het eten was daar voortreffelijk trouwens.
De fantastische uitstraling van Delfzijl maakte dat we niet hoefden na te denken over overnachten in het dorp. Dat werd ‘m niet! Delfzijl is duidelijk geen Dokkum en ook de Eems had niet de uitstraling van het Lauwersmeer. We besloten de trein terug naar IJlst te nemen… en daar eindigde onze leuke en boeiende fietstocht.