Op woensdagavond ga ik spinnen bij de sportschool. De les is voor achten (’s avonds) voorbij en uiteraard praten we in de kleedkamer nog even na over van alles en nog wat. Maar toch zorg ik dat ik op tijd thuis kom, want ik wil het eigenlijk niet missen…. de Britse detective op Nederland 1.
Vanavond is het Midsommer Murders en ik weet dat ik deze aflevering al een keer heb gezien. Maar toch ga ik er weer voor zitten en ben ik benieuwd wie de dader van de moord(en) is. Op dat soort momenten is het hebben van mijn geheugen, dat niet zo goed is met details, wel lekker. Het is net of zie ik de aflevering voor de eerste keer!
Mijn interesse voor Britse detectiveseries is zeker van huis uit meegekregen; mijn ouders houden ook wel van deze series en we keken vroeger vaak naar Morse en later Frost. Sinds die tijd ben ik steeds meer naar dit soort series gaan kijken. Wanneer ik in een serie zit, neem ik ze zelfs op, om maar niks te missen.
Ik vraag me af waar mijn fascinatie vandaan komt. Is het de kwaliteit van de series? Zijn het de acteurs die vaak erg goed en overtuigend zijn? Zijn het de verhaallijnen? Is het de humor? Of misschien de taal? Ik kan het je niet vertellen… I don’t know why!