Ik had vijf werkdagen deze week, maar eentje viel uit vanwege een hele dag externe overleggen. Ik had vijf projecten met daaraan vast vijf deadlines. Er stond me dus een grote uitdaging te wachten.
Soms kun je als een blok tegen een dergelijke uitdaging opzien, bij mij was dat niet anders. Ik heb besloten om maar gewoon te beginnen en maar te zien waar ik strandde. En op zo een moment begin ik toch wel wat stress te voelen.
Een gelukje! Het eerste project viel mee qua werk, ik had het meer ingeschat dan werkelijk nodig was. Ook project nummer twee verliep soepel. Donderdag had ik de eerste twee deadlines gehaald en vol goede moed begon ik aan project en deadline nummer drie.
Maar dat viel tegen qua inhoudelijk werk! Het was meer dan ik had verwacht en, omdat ik in één keer een kwalitatief goed stuk wilde neerleggen, kostte de kwaliteitslag ook veel tijd. Helaas voor mij liepen die werkzaamheden uit op mijn eigen planning.
Vanochtend zag ik wel een beetje op tegen de dag, ik moest nog drie deadlines halen! Maar het project waar ik gistermiddag in was blijven hangen rondde ik nu toch wel vlot af. Mijn inschatting was dat project vijf niet veel tijd zou kostten, dus dat bewaarde ik voor het eind van de middag.
Eerst bezig met project vier; nog een lastige klus. En die klus moest ook nog eens heel goed en dat kost tijd. Pas om 3 uur vanmiddag was die deadline gehaald, toen moest ik dus nog een deadline halen! Maar dat was niet de meest ingewikkelde klus en een uurtje later was die deadline ook gehaald.
Eindelijk is mijn weekend begonnen, na deze toch wel weer uitdagende werkweek!