Tot nu toe heb ik alles gezien, slechts één avondetappe heb ik gemist. Ik heb het natuurlijk over de Tour de France, waarvan ik geen enkele etappe heb gemist.
Vandaag was de koninginnerit van deze Tour, met achtereenvolgens de Peyresourde (eerste categorie), de Aspin (eerste categorie), de Tourmalet (buitencategorie), de Soulor (eerste categorie, niet voor punten) en de Aubisque (buitencategorie). Ik had ´Tourvrij´, wat betekent dat ik thuis aan het werk ben geweest, op een laptop van het werk.
De rit is spannend, er vinden ontsnappingen plaats en ook Armstrong zit weer eens mee met een ontsnapping. Ik kan me tot de top van de Tourmalet nog aardig concentreren op het werk, maar wanneer de afdaling van de Tourmalet begint zet ik de laptop aan de kant. Bekende beelden komen voor mijn ogen langs en ik kijk en kijk en geniet van de goede herinneringen die bij mij boven komen.
Ik zie in gedachten onze groep de Couraduque weer beklimmen, waarbij de ketting van R. op een harde manier losschoot. Ik zie ons de beer in Soulom groeten, terwijl we op weg zijn naar het dorp Cauterets. En ik zie beelden voor me waarbij we met de hele groep de Tourmalet afdalen, dezelfde afdaling als de mannen vandaag in de etappe hebben gedaan. De afdaling die bij ons spannend was, de afdaling die de Tourrijders met 80 – 100 km/uur doen. Jeetje.
Geboeid blijf ik kijken tot de top van de Aubisque is bereikt. Dan pak ik de latop weer op en maak het project af waar ik vanochtend aan ben begonnen. Hmmm… niet gek dat thuiswerken. Aanstaande donderdag heb ik weer Tourvrij, kan ik dan weer lekker fanatiek toekijken hoe snel de mannen de Tourmalet ‘van onze kant’ op kunnen komen!