Het geeft afschrikwekkende beelden, de foto’s van (met name) uitgemergelde jonge meiden. Ik raad het niet aan, want je schrikt je wild als je sommige foto’s ziet.
De zorg van de ouders voor die jonge – zichzelf uithongerende – mensen is niet voor niks. De gevolgen van anorexia op de werking van het lichaam zijn vreselijk. Anorexiapatiënten plegen als het ware roofbouw op lichaam.
Ik kan me de zorgen inmiddels best wel een beetje voorstellen, want ook mijn kat (Smokey) eet vrij weinig op het moment. Je ziet ingevallen wangen en een dunne buik, daarnaast kun je bij het aaien de ribben en ruggewervels voelen. De oorzaak van het geringe eten lijkt in de ontsteking in haar pootje te liggen.
Al een paar dagen maak ik me heel erg zorgen over de gezondheid van mijn kat. Na de antibioticaprik die Smokey bij de dierenarts kreeg, heb ik vorige week pijnstillers gehaald. Hierop reageerde ze goed, ze loopt inmiddels weer wat beter en na de pijnstillers ging ze ook iets eten.
Vandaag waren de pijnstillers op en Smokey had de hele dag (volgens mij) nog niets gehad. Ik had er genoeg van en ben langs het dierenziekenhuis gereden, gelukkig was dat nog open. Ik heb de situatie uitgelegd en gezegd dat ik haar graag wilde voeden. Een spuitje en mengvoeding kreeg ik mee, het advies om minimaal één keer per dag te voeden.
Vanavond zo gezegd, zo gedaan. De mix klaar maken, de kat op schoot en de mix – door middel van een spuit – in haar mond brengen. Je merkte dat ze het wel lekker vond, maar nog niet te veel kon hebben. Ze lijkt er goed op te reageren. Morgen nog wel een keer naar de dierenarts, ik wil nog een second opinion over de situatie van de kat. En morgen natuurlijk weer een voedingspoging (of twee). Ik ga mezelf dan alleen beter beschermen dan ik nu heb gedaan, want het is een kliederboel!
