Gister was ik, zoals gebruikelijk op 4 december van ieder jaar, weer eens jarig. Hoewel ik voor mezelf slingers had opgehangen (iemand moet het toch doen?!), had ik bij het ontbijt nog niet echt het ‘jarig zijn’-gevoel. Dat veranderde al toen ik op het werk kwam.
Want, zoals ik al wist, waren er dinsdag aan het eind van de middag slingers opgehangen (mijn kamergenoten wilden me graag weg hebben die middag, hihi). En door die slingers kwam de ene na de andere collega (ong. 25 in totaal) me feliciteren, echt leuk! Al moet ik eerlijk zeggen dat ik zo veel aandacht niet gewend ben…
’s Middags ‘moest’ ik eerder weg, nog wat laatste boodschappen doen, hapje eten en toen de eerste gaste (tante Foek) ophalen van het busstation. Vlak daarna kwam de rest van de visite ook al aan en het was gezellig. Ik kreeg leuke en mooie cadeaus, via deze weg nogmaals mijn dank!
En natuurlijk moest mijn vader weer een paar keer vermelden dat ik al bijna 30 ben… maar dat is nog laaaaaaang niet, ik ben nog maar net begonnen aan mijn dertigste levensjaar! 😉