Vandaag zou ik weer zeilen. Het weer was uitstekend, dus vanochtend ging ik met een goed humeur onderweg naar Zeewolde. Onderweg merkte ik het al, het waaide flink, ik vermoedde een kracht 5 aan de witte koppen op het Tjeukemeer te zien.
Op de plaats van bestemming aangekomen heb ik samen met de schipper en “rest” van de bemanning geluncht. Dat was nodig ook, want het beloofde een zeiltocht voor harde werkers te worden.
Ik dacht dat ik fokkenist zijn wel aankon, maar eenmaal aangekomen op het meer, bleek de windkracht eerder een 6 dan een 5 Beaufort te zijn. De golven waren hoog (op het open water) en op zijn tijd ging de boot dan ook flink scheef.
Eerst richting Harderwijk (aan de wind) hingen we al flink uit de boot, waardoor ik mijn buikspieren voelde aanspannen. Vervolgens naar strand Nulde met halve wind, het lijf kreeg even rust.
Van strand Nulde weer aan de wind een heel eind richting Harderwijk, de strak gespannen fok van de Randmeer hing tot twee keer aan toe in het water. Ik werd moe en gelukkig gingen we overstag naar een ruimwinds rak, richting Zeewolde.
Door de golven en de harde wind planeerde de boot regelmatig. Op een bepaald moment kregen we, op de hekgolven van 3 snelle kruisers en met een windvlaag in het grootzeil, enorm veel snelheid, dat gaf een geweldige kick!
Veilig en wel kwamen we na 3,5 uur zeilen terug in de haven. Bij het avondeten voelde ik het al; morgen spierpijn!