Mijn mede opleidingsgenoten en de andere trainers in Nederland zullen het beamen; als trainer van een ploeg renners heb je het druk. Als trainer zorg je er eerst voor dat je renners goed (of beter) op de fiets zitten (dan voorheen). Je maakt ook niet alleen trainingsschema’s en geeft de trainingen. Je bent daarnaast op de weg ook nog eens een wegkapitein die de ploeg enigszins veilig door het verkeer moet loodsen en ervoor moet zorgen dat de renners op tijd een natje en droogje krijgen.
Dat natje en droogje kwam gister trouwens op een onverwacht moment. Ik riep ‘lek!’ omdat ik dacht dat één van de renners op een leegloper reed. Dit bleek na een stopactie echter niet zo te zijn, slechts een niet voldoende opgepompte band voor de berijder van de fiets. De ploeg (en ik ook) kreeg hierdoor echter wel de kans om wat te eten. Kort, want het was eigenlijk te koud om stil te staan.
Goed. Dat is een deel van de taken van een trainer. We hebben daarnaast nog een belangrijke taak; de verzorging van de renner na(bij) het einde van de rit. Gister deed ik dit door de renners een massage te geven. Ja! Je leest het goed; alle renners kregen van mij een massage. Dit heeft me nog niet eens veel tijd gekost en al helemaal bijna geen energie. Hoe?
De massage voer je als volgt uit:
- Je neemt een stuk straat met een klinkerbestrating. Hoe meer de klinkers op de kasseien van het parcours van Parijs-Roubaix lijken; hoe succesvoller de massage uitgevoerd wordt;
- Je stuurt je renners deze weg op. Daarbij geef je nadrukkelijk NIET aan dat deze route van te voren eigenlijk uitgesloten was, maar tijdens het laatste stuk van de rit in je opgekomen is, omdat een andere route gemakkelijker fietst, maar eigenlijk te smal is voor onze toch wel omvangrijke ploeg;
- Vervolgens zorg je ervoor dat de snelheid over de klinkerweg wat geremd wordt, zodat de ploeg maximaal lang van de massage kan profiteren;
- Tot slot geef je aan dat het niet lang meer duurt, maar sla je bij een splitsing met een betonweg (rechtdoor) af naar rechts waar de klinkerweg in volle glorie doorgaat.
Het resultaat levert een echte win-win situatie op. In eerste instantie hebben de renners een stevige massage gehad, waardoor de spieren van het hele lijf weer helemaal los zijn getrild. Daarnaast zijn de renners na het einde van de klinkerweg weer helemaal blij met een gering lapje asfalt en vliegen ze daar als profrenners overheen! Mijn tip aan medetrainers; probeer deze massage eens uit! Rij eens de route van de Friese Vlaanderentocht en je komt volledig gemasseerd en losgetrild bij de finish aan.