De schade van het afgelopen opleidingsweekend voor wielrentrainer NTFU in Limburg: een nieuw zadel, een nieuwe stuurpen, een nieuw stuur en een slaaptekort. Een dure grap dus. Behalve dat laatste natuurlijk, die schade kan ik met een paar nachten goed slapen wel weer wegwerken.
Wees gerust, ik ben niet gecrasht tijdens het weekend en mijn fiets is ook echt nog wel heel. De schade is een resultaat van een bikefitting door Jan Glorie. Of eigenlijk een bikefitting door opleidingsgenoot Eric, op aansturing van Jan. Kort gezegd is het bikefitten het passend maken van de fiets aan de renner.
De theorie van het bikefitten hadden we op vrijdagavond. Het houdt heeeeel in het kort in dat je de renner vragen stelt over zijn/haar favoriete fietshouding, of en wanneer klachten ontstaan tijdens het fietsen, dat je de renner meet en vervolgens advies geeft over:
- een passend frame;
- de hoogte van het zadel;
- de afstand van zadel tot stuur(pen);
- de lengte van de stuurpen;
- de hoogte van het stuur;
- de breedte van het stuur;
- de cranklengte (daar waar de pedalen aan hangen);
- de stand van de schoenen op de pedalen (de schoenplaatjes).
Uiteraard geef je daarbij aanwijzingen over de houding van de renner op de fiets. Alles in het kader van het geven van fietsplezier en het voorkomen van klachten en blessures. Een wijze les daarbij; “een gezond lichaam is niet hetzelfde als een lichaam zonder klachten”.
Zondagochtend werd ik dus door mijn opleidingsgenoot Eric gemeten. Mijn houding op de fiets was verre van optimaal, ik had misschien zelfs wel een te groot frame voor mijn lengte. Een ander frame is niet zomaar aangeschaft, dus werd gekeken hoe de houding op een minder ingrijpende manier aangepast kon worden:
- Mijn stuur moest omhoog. Kleine ingreep, gelijk gedaan en ook direct de voordelen van gevoeld tijdens de daarop volgende rit;
- Mijn stuur is 42 cm breed en daarmee 4 cm te breed. Het stuur vervangen is best wel een ingreep, niet alleen financieel, maar ook psychisch moet ik nog even aan dat idee wennen. Nu eerst nog niet, maar wie weet;
- De stuurpen van 11 cm lengte is 3 cm te lang. Een andere stuurpen aanschaffen is iets waar ik niet veel problemen mee heb, al wil ik dan natuurlijk wel weer een oorspronkelijke Kuota stuurpen. Deze zit er namelijk nu ook al op.
- Mijn zadel moest vervangen, want de mijne is te smal. Ik wist dit en had er rekening mee gehouden. Tijdens de zondagrit heb ik een testzadel van SQ Lab geprobeerd… heerlijk! Dat wordt dus ook een aanschaf die ik ga doen;
- Mijn schoenplaatjes moesten naar achteren en onder de linkervoet iets naar buiten gedraaid. Ook dit heb ik gelijk gedaan. Ik voelde tijdens de daarop volgende rit niet veel verschil, maar het was maar een korte rit. Wie weet maakt het tijdens langere klimmen echt uit.
Je ziet het al, er is voor mij nog wel wat te investeren om het maximale uit mijn fiets en dus ook mijzelf te kunnen halen. De inspiratie is er en – voor mij nog boeiender – ik kan anderen nu veel gerichter goed op de fiets gaan zetten! Het enige wat ik nodig heb ik mijn Tacx, een meetlint, een lood, een hoekmeter (heb ik inmiddels), schilderstape, een pen, een inbus-setje, een goed stel ogen en gezond verstand. Volgens mij ben ik al aardig op weg.