Op de wreef van mijn linkervoet staat een L gedrukt, op de wreef van mijn rechtervoet een R. Ik heb vandaag lang mijn wandelsokken aan gehad, vanaf kwart voor 8 vanochtend tot een paar minuten geleden (half 5).
Het is heerlijk de voeten even lucht en ruimte te geven, want ze hebben zwaar werk verricht vandaag. Vanochtend rond half 9 reden we met de auto – in schitterend weer – in de richting van Hoenderloo, waar onze training over de Posbank begon.
De benen voelden goed, maar de training was redelijk zwaar. Na gearriveerd te zijn in de buurt van de Posbank begon gelijk de eerste klim. Eerst enkele malen met de hele groep, ik kon goed meekomen, daarna enkele malen individueel.
Bij die individuele training moest je zelf je cadans zien te vinden en dan natuurlijk zo snel mogelijk klimmen. Met name het vinden van de cadans tijdens de klim was best lastig. Op het platte weet ik wat ik wel en niet kan, zo een Posbank is toch wel even andere koek. Maar het lukte aardig en rond 13.00 uur (na bijna 3 uren fietsen) was het tijd voor echte rust en om de terugreis te starten.
Natuurlijk moesten we nog even twee (korte) klimmen doen, de benen protesteerden hevig, maar ik kwam boven. De wilskracht won. De wilskracht wordt dan ook stevig gevoed door de gedachten dat er na een klim een afdaling komt en dalen is meer mijn ding!
