Het waait hard. Dusdanig hard dat mijn benen, hart en longen pijn doen bij de korte stukken die ik in de open vlakte pal tegen de wind in fiets. Het ligt aan mezelf, ik wil niet te ver onder mijn gemiddelde snelheid fietsen die ik tot nu toe gedraaid heb, dus de zet ik mijn lichaam aan het werk.
De route was tot nu toe eigenlijk best wel geschikt; veel stukken had ik tegenwind, maar hielp de bebouwing en beplanting me aan de nodige beschutting. Ja en dan is het zelfs met de windkracht 5 (of was het al 6) die nu blaast best lastig de snelheid rond de 26-27 km/uur te houden. Ik fiets in De Knipe en weet dat zodadelijk het feestje gaat beginnen. Wanneer ik naar het noorden ga draaien krijg ik die harde wind in mijn rug!
De wind blaast inmiddels al weer enkele kilometers in mijn rug. Ik rij met een gemiddelde van rond de 36 door Tijnje heen en weet het; straks zit er een segment waar ik een nieuw PR op wil rijden. De vorige staat al weer een poosje en deze wind nodigt uit om mijn PR flink te gaan verbreken. Vlak na de brug over de Nije Feart start het segment. Voor die tijd zit ik in de goede versnelling en ik druk op de pedalen in een hoge cadans. Het gaat prachtig, Nij Beets nadert snel. Ik let niet op mijn metertje, want ik weet zeker dat dit gaat lukken.
Vanaf Nij Beets breng ik het tempo naar beneden. Mijn benen, hart en longen hebben geleden en ik ben blij dat mijn huis niet ver meer is. Wanneer ik thuiskom blijkt dat ik inderdaad een mooi nieuw PR (43,8 km/u gemiddeld) heb gereden op het bedoelde segment. Maar dat niet alleen; tot mijn grote vreugde ligt de gemiddelde snelheid van de rit ook nog eens flink boven de 29 km/uur gemiddeld én heb ik een PR gehaald op het hele stuk tussen Tijnje en Nij Beets (40,5 km/uur gemiddeld). Wow, en dat met die wind!