Het was weer eens mooi weer en ik wilde lekker naar buiten toe. Hoewel de tuin broodnodig aangepakt moet worden en de racefiets lonkte, koos ik voor een tochtje op de ATB. Helaas is het een duur ritje geworden.
Op zich begon het ritje prima, al werkte mijn hartslagmeter de eerste 3 kilometer niet. Ik resette de meter en ben verder gegaan. Amper een kilometer later kreeg ik dorst en ontdekte ik dat ik de bidon vergeten was. Goed, niet mekkeren, gewoon doorfietsen en niet te hard zweten.
Het tochtje ging heerlijk, al moest ik voor een paar diepe geulen even afstappen. Andere modderplassen fietste ik wel doorheen. De fiets zat daardoor op de terugreis onder de modder.
Op een leuk fietspaadje langs de A7 maakte ik mijn laatste fietsmeters. Omhoog de geluidswal op maakte ik een beginnersfout. Ik schakelde namelijk veel te snel lichter, terwijl ik hard op de pedalen trapte. De ketting liep van de bladen en liep helemaal vast. Met een beetje kracht kreeg ik de boel gelukkig weer los.
Helaas duurde de vreugde niet lang. Eenmaal weer op de fiets merkte ik dat de derailleur achter vastliep. Even de boel bekijken… Helaas; metaal van de achter-derailleur verbogen en een kink in de ketting. Lopend kon ik gelukkig nog thuiskomen, want op de ATB fietsen was geen optie meer. Helaas weer een duur grapje.