Vanavond zit ik in het publiek van de grote zaal van de Lawei en de tranen komen op in mijn ogen. We kijken naar de musical “Ja zuster, nee zuster” en dit is zo nu en dan zo hilarisch dat ik bijna moet huilen van het lachen. We zijn er met zijn vijven in het kader van het zoveel jarig huwelijk van mijn ouders volgende week (4 maart).
Zonder veel grote verwachtingen stap ik samen met de familie de zaal in. Het is kleine musical van Albert Verlindes maatschappij, heel anders dan de grote musicals van Van de Ende. Ondanks mijn niet te hoge verwachtingen zat ik al snel in het stuk.
Het is een licht verhaal, met leuk acteerwerk, zang van voldoende kwaliteit en echte meezingliedjes. En die combinatie maakt van deze kleine productie een feest. Een dusdanig feest dat zelfs de – normaal ingetogen en rustige – Friezen erdoor ontdooien.